“Uranyum yersek ne olur?” diye merak ettiyseniz, bu sorunun cevabı Galen Winsor’un çarpıcı deneyinde saklı.
Galen Winsor, 1985 yılında radyoaktif uranyum elementini tüketerek zararsız olduğunu göstermek isteyen bir nükleer kimyagerdi.
İnanılmaz bir şekilde bu olaydan sonra 23 yıl daha yaşadı; 2008’de 82 yaşında hayatını kaybetti.
Kendisini bu maddeyi yerken kayda almasının sebebi, yıllar süren deneyimlerinden sonra uranyumun zararlı olduğu yönündeki inançlara karşı duyarsızlaşmasıydı.
Ölüm nedeni belirtilmediği için sıra dışı yemeğinin buna yol açıp açmadığı kesin olarak söylenemiyor. Yine de, günümüzde bu tür bir davranışın vücuda ciddi zararlar verebileceğini tahmin etmek zor değil.
URANYUM İNSAN VÜCUDUNU NASIL ETKİLER?
Her şeyden önce, doğal ve seyreltilmiş uranyumun insan vücuduna etkisi kimyasal toksisitesine dayanır; yani radyoaktif olmasına rağmen asıl zararını kimyasal yapısıyla verir.
Uranyumun en çok etkilediği organ böbreklerdir. Hem insanlarda hem de hayvanlarda yapılan testlerde, uranyuma maruz kalmanın böbrek hasarına yol açtığı görülmüştür.
Suda çözünebilen uranyum bileşikleri, daha düşük dozlarda bile böbrek hasarına neden olabilirken; çözünürlüğü düşük olan formlar solunduğunda solunum sistemine zarar verebilir.
Böbrek hasarı dışında, uranyum bileşikleri yutulan, solunan ya da vücutta metal parçası olarak bulunan insanlarda başka tutarlı sağlık sorunları gözlemlenmemiştir.
ARAŞTIRMALAR NE DİYOR?
Böbrek hasarı dışında, uranyum bileşikleri yutulan, solunan ya da vücutta metal parçası olarak bulunan insanlarda başka tutarlı sağlık sorunları gözlemlenmemiştir.
Bazı hayvan deneylerinde uranyuma maruz kalmanın doğurganlığı azalttığı görülürken, bazı çalışmalarda bu etki gözlenmemiştir. Ayrıca, oldukça çözünebilen uranyum bileşiklerinin deriye uygulanması hayvanlarda tahrişe ve hafif cilt hasarına neden olmuştur.
Sonuç olarak, Winsor’un 20 yıldan fazla bir süre daha yaşaması onun ne kadar şanslı olduğunu gösteriyor olabilir.
Ziyaretçiler Göremez, Görmek için Giriş yap veya üye ol.